Aktualności Pathgate

Nauczanie Audio: Postrzeganie, Medytacja i Działanie

Najnowsze Nauczanie Audio jest wyciągiem z instrukcji jakie Lama Dondrup Dorje Rinpoche dał uczniom podczas nauczania „Thog tha bar sum dug ge wai tam”, nauczanie Patrul Rinpoche znane jako „Instrukcja, która jest dobra na początku, w środku i na końcu – Klejnot Istoty świętej praktyki Postrzegania, Medytacji i Działania”.

W tym fragmencie, Lama Dondrup Dorje Rinpoche wyjaśnia o cierpieniu, które powstaje w wyniku polegania na naszej własnej logice i dlaczego takie oparcie oddziela nas od innych i od naszego własnego prawdziwego szczęścia. Uczniowie są zachęcani by pielęgnować właściwą motywację Bodhicitta, przebudzający umysł, a także by rozwijali dobrą relację z naturą ich własnego umysłu, ucząc się akceptowania cierpienia bez niepokoju i stawania się bardziej wrażliwym na wrażliwość innych.

By wysłuchać tego i innych Nauczań Audio, lub by zapisać je jako MP3, odwiedź Nauczanie Audio Lama Dondrup Dorje Rinpoche

W Namdroling Odbyły się Szczepienia na COVID-19 dla Michów i Mniszek w Grupie Wiekowej 18-44 

Klasztor Namdroling w Indiach przeprowadził Szczepienia na COVID-19 dla mnichów i mniszek w grupie wiekowej 18-44, 30 maja 2021. Wszyscy kwalifikujący się mnisi i mniszki, zgodnie z zaleceniami wprowadzonymi prze rząd indyjski, zostali zaszczepieni w jeden dzień. Tego samego dnia zaszczepiono również tybetańskich mieszkańców 4 Obozu i 3 Obozu Tybetańskiej Osady i Obozu Gawaitsel na drodze do Gurukul. Całkowita liczba dawek szczepionki zastosowanej w jeden dzień wyniosła 1598.  

Podążając śladami Jego Świątobliwości Penor Rinpoche, zachowując solidarność w szczęściu i cierpieniu z lokalną ludnością, starsi członkowie Komitetu Zarządzającego Klasztoru Namdroling, w tym Chogtrul Gyangkhang Rinpoche, Chogtrul Mugsang Kuchen Rinpoche, Khenchen Pema Sherab Rinpoche, Khenchen Tsewang Gyatso Rinpoche i Khenchen Namdrol Tsering Rinpoche, jednomyślnie zgodzili się by poszerzyć program szczepień o szacowaną w liczbie 1700 ludność tybetańską zamieszkującą w 17 Obozach Osad Tybetańskich w Bylakuppe. Koszt całego programu szczepień jest finansowany przez Chogtrul Mugsang Kuchen Rinpoche i Instytut Pathgate.  

W ciągu 2 dni, zaszczepiono 3100 dawkami szczepionki na Covid-19, mieszkańców klasztoru i ludności dwóch pobliskich Osad Tybetańskich w grupie 18-44 lat. Koszt całego programu szczepień został sfinansowany przez Chcogtrul Mugsang Kuchen Rinpoche i Instytut Pathgate.

Życie w Odosobnieniu w Kotlinie Paro w Bhutanie

Paro Taktsang (Gniazdo Tygrysicy) jest świętym miejscem usytuowanym na zboczu górskiego klifu w Paro w Bhutanie. Tam Guru Pamasambhava medytował nad cyklem Kagye ośmiu zbiorów przekazów Mahayoga,powierzonych jemu i ośmiu vidyadharas z Indii. To jest miejsce, gdzie Guru Pamasambhava pojawił się jako Dorje Drolo jadący na ciężarnej tygrysicy w gniewnej formie szalonej mądrości, wiążąc światowe duchy pod przysięgą by stały na straży klejnotu terma i służyły propagowaniu Buddhadharma. Podążając jego śladem, wielu wielkich mistrzów takich jak Milarepa, Padampa Sangye, Machik Lapdron i Thangtong Gyalpo również odbyli odosobnienie w tym miejscu. Później w 1692 roku został wybudowany klasztor w bezpośrednim sąsiedztwie jaskini Taktsang Senge Samdup, gdzie Guru Pamasambhava medytował i praktykował z uczniami, w tym z Yeshe Tsogyal przed opuszczeniem Tybetu na początku IX wieku.

Dzisiaj, poniżej w kotlinie Paro, znajduje się wiele domów odosobnienia. Dwa z nich zostały założone poprzez wsparcie od Instytutu Pathgate. Pierwszy z nich to Dom Odosobnienia Kunzang Yoedseling, którego pierwszy etap został formalnie otwarty 10 kwietnia 2011 roku. Kiedy zostanie całkowicie ukończony, będzie posiadał pięć osobnych domów odosobnienia usytuowanych wokół zabudowanego holu modlitewnego znajdującego się pośrodku. Miejsce to jest pod kierownictwem Dharma przyjaciela Lama Dondrup Dorje Rinpoche, Khenpo Jurme Kunzang Rinpoche (były Opat Centrum Palyul w Singapurze).

Drugi dom odosobnienia należy do innego Dharma przyjaciela Lama Dondrup Dorje Rinpoche, Khenpo Sangay Wangdi Rinpoche (były Rektor Uniwersytetu Ngagyur Nyingma w Klasztorze Namdroling). Ten dom odosobnienia został wybudowany na działce pozyskanej dzięki finansowaniu przez Instytut Pathgate, latem 2013 roku.  

Ze względu na oddaloną lokalizację i brak podstawowych udogodnień, zostało zapewnione dodatkowe finansowanie by zaspokoić niezbędne potrzeby, takie jak budowa drogi dojazdowej, ogrzewanie i inne urządzenia. Obecnie jest to w pełni funkcjonalny id do zamieszkania dom odosobnienia dla Khenpo Sangay Wangdi Rinpoche.

Khenpo Sangay Wangdi Rinpoche niedawno przekazał Lama Dondrup Dorje Rinpoche najnowsze zdjęcia jego miejsca, w tym jedno Lhundrup Dorji, Omsay (Mistrz Recytacji) z Klasztoru Namdroling, który ma niepełnosprawne obie nogi i jest zmuszony używać dwóch lasek. Jest on jednym z niewielu mnichów w Bhutanie, którzy wiedzą, jak odprawiać puja w tradycji Palyul. Aby ulżyć mu w trudnościach na jakie napotyka w przemieszczaniu się by odprawiać puja, został mu zapewniony samochód z automatyczną skrzynią biegów, poprzez wsparcie finansowe Instytutu Pathgate w 2013 roku.

Pochodzenie Tybetańskiego Buddyzmu

Tybetański Buddyzm składający się z czterech rodów Nyingmapa, Kagyupa, Sakyapa i Gelukpa, sięga nieprzerwanym rodowodem przekazu i oświeconych mistrzów aż do czasów Budda Shakyamuni w 2500 lat temu, w VI wieku p.n.e.

Żyjący w XIX w. Mistrz Nyingma Jamgön Ju Mipham Gyatso (1846-1912), poczynił następującą obserwację na temat głównych szkół Tybetańskiego Buddyzmu:

“Te cztery szkoły są bodhisttva spadkobiercami zwycięskich Buddów i reprezentują znakomite przekazy: postrzeganie, które przekracza wszelkie fiksacje ekstremów są adeptami Nyingmapa, którzy opanowali ezoteryczną moc sekretnej mantry i stanowią siłę witalną nauczań, które zachowują ścisłe instrukcje tantra i sādhana; zdeterminowani w medytacji są adepci Kagyupa, którzy opanowali szczegóły realizacji i są rdzeniem nauczań, które promują oddanie dla rodowodu ich praktyk; staranni w wyjaśniających komentarzach, praktyki stadium generowania i stadium zrealizowania są adeptami Sakyapa, którzy są oczami nauczań, które spajają istotę sutrayana i mantrayana; nieskazitelnym postępowaniem monastycznym są adepci Gelukpa, którzy opanowali dyskurs o sutrach i stanowią ciało nauczań, które obejmuje kompletną ścieżkę uczenia się świętych tekstów. Wszystkie cztery szkoły pochodzą z tego samego źródła jak dzieci, które mają tych samych rodziców, ale narodziły się indywidualnie. Za którymkolwiek rodem podążasz, dbaj o odpowiedzenie zachowanie w swoich interakcjach z innymi ludźmi i dokładaj starań z oddaniem i czystym postrzeganiem by wyłonić cechy ucznia i spełnienie praktyki.„

- Fragment artykułu znajdującego się na stronie Pathgate pod tematem Brama do Tybetańskiego Buddyzmu. Kliknij tutaj, żeby przeczytać.

Codzienne Puja w Klasztorze Namdroling by Załagodzić Kryzys Rozwoju Epidemii COVID-19

Liczba przypadków COVID-19 od pierwszego maja przekroczyła 150 milionów, z 400 000 nowych przypadków zarejestrowanych w Indiach w ciągu 24 godzin. Całkowita liczba ofiar śmiertelnych w Indiach osiągnęła ponad 211 000, z ponad 45 000 z nich w samym kwietniu, nic nie wskazuje by infekcja zwalnia.

Mnisi i mniszki Klasztoru Namdroling odprawiają codzienne puja od ostatniego tygodnia kwietnia, we wspólnym wysiłku by szybko załagodzić kryzys Covid-19, który eskaluje na całym świecie i by zaoferować modlitwy dedykacji dla wszystkich zmarłych na całym świecie, w szczególności wzrastającej liczbie zmarłych w Indiach. Pathgate już przekazał fundusze dla Klasztoru Namdroling by wspierać koszt codziennych puja, lamp ofiarnych i by sponsorować tegoroczny Saga Dawa Duchen.

Na codzienne puja składają się: Puja Ofiary Dymu, Ofiara Dymu Oczyszczająca Zanieczyszczenie Boskiej Niebieskiej Wody, Modlitwa za Załagodzenie Niepokojów Mamos, Praktyka Guru Yoga z recytacją Mantry Vajra Guru wraz z Modlitwą Siedmiu Wersów i Praktyką Białego Parasola.

Przez rodowe błogosławieństwo Buddów, Klasztor Namdroling nie zanotował nawet jednego przypadku COVID-19 od zamknięcia klasztoru w marcu 2020. Od stycznia 2021, mnisi i mniszki, którzy nie byli w stanie powrócić do klasztoru przez prawie rok, zaczęli wybierać się w drogę powrotną. Klasztor zorganizował pokoje w Centrum Medycznym Tsepal Tobkyed i Pensjonacie Paljor Darjeling by zapewnić zakwaterowanie dla powracających na potrzeby kwarantanny. Do tej pory powróciło w czterech oddzielnych grupach łącznie 830 mnichów i mniszek.    

Od stycznia w klasztorze został wprowadzony program szczepień administrowany przez personel medyczny ze Szpitala Charytatywnego Tso Jhe Khangsar przy użyciu Covishield – szczepionki produkowanej przez Indyjski Instytut Odporności. Do tej pory czterdziestu pracowników pierwszego kontaktu, Członkowie Zarządu klasztoru, mieszkańcy Domu dla Osób Starszych, mnisi i mniszki w wieku ponad 45 lat otrzymali drugą dawkę Covishield.

Bezpieczeństwo prawie 5 000 mnichów i mniszek w klasztorze ma nadrzędną wagę, szczególnie podczas ostatnich gwałtownych przyrostów przypadków COVID w Indiach. Została podjęta decyzja przez COMITET ZAPOBIEGANIA COVID Klasztoru Namdroling o tym, że zaopatrzenie całej sangha w szczepionki stało się nagłą niezbędną potrzebą, a pozyskiwanie szczepionek jest już w trakcie. Koszt szczepienia całej wyświęconej sangha będzie finansowane przez Naczelnego Opata Klasztoru Namdroling, Chogtrul Mugsang Kunchen Rinpoche i Instytut Pathgate. Na ten moment, chcielibyśmy prosić wszystkich naszych uczniów by starannie podtrzymywali codzienną praktykę i dbali o swoje bezpieczeństwo w tych nieprzewidywalnych czasach.

Pożegnanie Fundacji Tybetańskiej

Fundacja Tybetańska została założona jako zarejestrowana Instytucja Dobroczynna w 1985 roku. Celami Fundacji były promocja kultury, religii i tybetańskiego stylu życia, zmniejszenie ubóstwa wśród osób tybetańskiego pochodzenia, podniesienie poziomu edukacji i opieki zdrowotnej w społecznościach tybetańskich.

Trzydzieści pięć lat temu, tybetańskie osady w Indiach były duże, społeczności były ubogie i pracowały głównie na roli. Prawie nikt nie był zatrudniony poza rolnictwem. Zapotrzebowanie na nowe szkoły było wysokie. W przeciwieństwie, obecnie wiele szkół zostało zamkniętych z powodu braku uczniów. Dawniej nie słyszano o domach spokojnej starości w tybetańskich osadach, podczas gdy obecnie wiele społeczności je posiada. Dzisiaj sytuacja Tybetańczyków znacznie się zmieniła. Są wyedukowani a wielu wyjechało na zachód, natomiast inni są zatrudnieni w miastach.

W latach 80, edukacja i opieka zdrowotna nie były łatwo dostępne a bieda była powszechna. Pożywienie i warunki życiowe były bardzo podstawowe a narzędzia rolnicze były prymitywne. Fundacja Tybetańska pomagała rodzinom koczowniczym w rejonach Yushu i Kandze od 1996 roku, dostarczając im jaki w ramach projektu „Jak dla Życia”.

Obecnie istnieją setki szkół nawet w rolniczych rejonach Tybetu. Piśmienność wśród dzieci jest wysoka a wielu Tybetańczyków pracuje w pełnym wachlarzu zawodów w ich lokalnej okolicy. Tybetańscy rolnicy używają dzisiaj nowoczesne maszyny rolnicze, większość domów ma elektryczność, wiele osób posiada samochody i wysyła dzieci na studia w Chinach a nawet do obcych krajów.

Jednym z programów Fundacji był „Buddyzm w Mongolii”. Mongolia jest krajem bez dostępu do morza usytuowanym pomiędzy Rosją od północy i Chinami od południa. Od XVI do początków XX wieku Tybetański Buddyzm zaczął rozprzestrzeniać się w Mongolii. Kiedy Dynastia Qing upadła w 1911 roku, Mongolia mocno ucierpiała w wyniku sowieckiej interwencji i wprowadzeniu rządów komunistycznych. W późnych latach 30, za wyjątkiem kilku, wszystkie z 1000 klasztorów zostały zniszczone, bardziej wykształceni mnisi zostali uwięzieni lub zabici, najmłodsi zostali wypędzeni lub zmuszeniu do pracy w fabrykach wybudowanych przez Sowietów. W czasie, kiedy program „Buddyzm w Mongolii” został wprowadzony po upadku Związku Radzieckiego, buddyjskie świątynie w Mongolii były głównie zrujnowane a wykwalifikowani nauczyciele buddyjscy praktycznie nie istnieli. Na prośbę mongolskiej ludności, fundacja uruchomiła szereg ważnych projektów: budowę i remont świątyń i bibliotek, tłumaczenie i publikację buddyjskich tekstów w języku mongolskim, sprowadzenie tybetańskich nauczycieli buddyjskich do Mongolii, wysyłanie mongolskich uczniów na nauki buddyzmu w Indiach, wprowadzanie buddyjskich podręczników w mongolskich gimnazjach i publikacja wielojęzykowych katalogów wybitnych buddyjskich kolekcji sztuki znajdujących się w mongolskich muzeach.

Kiedy Fundacja Tybetańska rozpoczynała działalność, była to główna tybetańska organizacja charytatywna w Wielkiej Brytani, która organizowała tybetańskie wydarzenia kulturalne w Europie. Obecnie istnieje wiele tybetańskich społeczności i centrów buddyjskich regularnie prezentujących tego typu wydarzenia. Wraz ze zmieniającymi się uwarunkowaniami na świecie i problemami zdrowotnymi dotykającymi wielu organizatorów fundacji, przez zarządzających fundacją została podjęta decyzja, że najlepszym kierunkiem działania będzie wyciszanie działalności Fundacji Tybetańskiej. Fundacja Tybetańska zawiesiła swoją działalność 31 stycznia 2021 roku.

Fundacja Tybetańska była wieloletnim współpracującym partnerem Instytutu Pathgate, przez ponad dwie dekady. Pathgate dzięki Fundacji mógł finansować edukację niezliczonej liczby tybetańskich uczniów i aktywnie partycypował w programie „Buddyzm w Mongolii”. Dzięki finansowaniu zapewnionemu przez Pathgate, Fundacja była w stanie ufundować budowę stupa i świątyń w Mongolii, prezentować Wystawę Sztuki Tybetańskiej w Zjednoczonym Królestwie, sprowadzić pełny zbiór Kangyur zawierający całą kolekcję nauczań Buddy, z Tybetu dla Mongolii i tłumaczyć i drukować książki Dharma. Jedną z takich książek były „Podstawy Buddyzmu” w trzech językach – angielskim, cyrylickim i mongolskim. Druk tej książki był wznawiany trzykrotnie, w sumie wydrukowano 23 000 egzemplarzy do darmowej dystrybucji w Mongolii. Inną książką było tłumaczenie „Istota Oczyszczonego Złota”, komentarz Atisha „Latarni dla Ścieżki Oświecenia” z Tybetańskiego na Mongolski.

Fundacja Tybetańska w przeciągu 35 lat osiągnęła swój cel statusowy wspomagania ludności tybetańskiego pochodzenia żyjącej w Chinach, Nepalu i Indiach, dążąc do poprawy ich edukacji, opieki zdrowotnej i rozwoju ekonomicznego, promując jednocześnie tybetańską i mongolską kulturę Buddyjską. Na najwyższym poziomie funkcjonuje wiedza o tym, że jako organizacji charytatywnej, udało się jej osiągnąć swoje cele i zamierzenia. Podczas gdy żegnamy się z całym zespołem stojącym za Fundacją Tybetańską, życząc mu nowego szczęśliwego początku, każdy może zechcieć odwiedzić jedną ze zdumiewających spuścizn pozostawionych miastu Londyn – Tybetański Ogród Pokoju.

Tybetański Ogród Pokoju został przekazany do eksploatacji przez Fundację Tybetańską i otwarty do publicznego użytku w maju 1999 roku. Ten Ogród Kontemplacji (Samten Kyil) stanowi miejsce, gdzie każdy może przyjść i cieszyć się chwilą ciszy i spokoju. W jego centrum znajduje się Kalachakra Mandala wykonana z brązu z ośmioma stanowiskami medytacyjnymi w otoczeniu zachodnich i wschodnich motywów i białych róż.  

Blisko wejścia do Ogrodu znajduje się kamienny filar, zanany jako Filar Językowy. Filar ten został zaprojektowany w oparciu o Filar Sho, traktat wyryty w kamieniu z IX wieku, znajdujący się w Lhasa przyjmujący prawo koegzystencji Tybetu i Chin w pokoju. Trzy wyrzeźbione schody na szczycie filaru reprezentują pokój, zrozumienie i miłość. Na każdym z boków filaru znajduje się wyryte specjalne przesłanie po tybetańsku, angielsku, chińsku i hindi: „My, ludzkie istoty przechodzimy przez decydujący okres w naszym rozwoju. Konflikt i nieufność były chorobą ubiegłego wieku, który przyniósł niewyobrażalne ludzkie cierpienie i zniszczenie przyrody. W interesie nas wszystkich na tej planecie jest byśmy podjęli wspólny wysiłek, by zamienić przyszły wiek w erę pokoju i harmonii. Oby ten ogród pokoju stał się pomnikiem odwagi narodu tybetańskiego i zaangażowania dla pokoju. Oby pozostał jako symbol, który będzie nam przypominał, że przetrwanie ludzkości jest uzależnione od życia w harmonii i wybierania zawsze ścieżki niestosowania przemocy w rozwiązywaniu nieporozumień.

Życie Pełne Współczucia Kyabje Thubten Palzang Rinpoche Nyingma

Kyabje Thubten Palzang Rinpoche (Tulku Thubsang Rinpoche) urodził się w roku Ognistego Szczura (1936) w rodowym dziedzictwie Drugiego Pema Norbu Rinpoche, w Hrabstwie Dege w Kham we Wschodnim Tybecie. W wieku trzech lat, został rozpoznany jako inkarnacja Konchog Tenpal Gyaltsen przez wielkiego Kathong Khenpo Ngawang Pelzang, który był również znany jako Khenpo Ngaga i Khenpo Ngakchung (1879-1941). Khenpo Ngaga był uczniem Nyoshul Lungtok Tenpal Nyima, inkarnacji Opata Shantarakshita, który otrzymał wszystkie przekazy Nyingtik od Patrul Rinpoche i osiągnął najwyższe spełnienie Dzogpa Chenpo, Wielka Doskonałość.

W wieku sześciu lat, Tulku Thubsang Rinpoche został zaproszony do pozostania w Klasztorze Palyul. Jako młodszy dharma brat Trzeciego Drubwang Pema Norbu Rinpoche i Dzongnang Rinpoche, uczyli się i praktykowali pod bezpośrednim nadzorem Khenchen Ngaga i otrzymali razem nauczania i inicjacje od wielu spełnionych mistrzów, takie jak Kagyed Do Wang Chenmo (Wielka Inicjacja Ośmiu Heruka) i Rinchen Ter Dzod(Bezceny Skarb Terma) od Drugiego Chogtrul Rinpoche; Namcho (Terma Dharma Przestrzeni), Nyingma Gyübum(Zbiór Tantra z Nyingmapa) i Gongdu Drubwang Chenmo (Inicjacja Wielkiego Spełnienia Kwintesencji Oświeconego Umysłu), od Czwartego Karma Kuchen Rinpoche; Dam Ngagyur Dzod (Skarbiec Niezbędnych Instrukcji), Do Wang Drangtsi Chu Gyun (Anu Yoga – Nieprzerwany Strumień  Nektaru) i Lama Kadu (Kwintesencja Mowy Lama) od Khenpo Legshed Jordan; Fu Do Drelwa (Komentarz Anu Yoga) od Khenpo Khyentse Lodro; i wszystkie inicjacje i przekazy Longchen Nyingthig od Lungtok Chogtrul Rinpoche.

Tulku Thubsang Rinpoche jako dziecko przejawiał nadzwyczajną pilność w nauce. Potrafił zapamiętać nauczanie w całości słysząc lub czytając je tylko raz. Jego nauczyciele wskazywali, że Tulku Thubsang Rinpoche musiał przez wiele żyć utrzymywać wielką aspirację by osiągnąć całkowite spełnienie, takie samo jak wielki Pandita Sakya Panchen.

W późnych latach 50, kiedy rozwój politycznego niepokoju w Tybecie stał się nieunikniony, J.Ś. Trzeci Drubwang Pema Norbu Rinpoche wraz z 300 mnichami udał się do Indii by zachować Palyul Nyingma ród Buddhadharma. Klasztor Palyul został pozostawiony pod opieką Tulku Thubsang Rinpoche. Wiele tybetańskich klasztorów, w tym Klasztor Palyul, zostało następnie zniszczonych a Tulku Thubsang Rinpoche został dwukrotnie uwięziony, za pierwszym razem na jeden miesiąc, za drugim razem na osiem miesięcy. Po uwolnieniu z więzienia, Tulku Thubsang Rinpoche stał się wędrowcem, wędrując z jednego miejsca do drugiego, utrzymywał swoją praktykę gdziekolwiek się zatrzymał na spoczynek wśród lasów i gór. Doświadczył wielu ekstremalnych trudności w latach głodu i rewolucji kulturowej w latach 60. Został zaciągnięty do ciężkiej pracy w na roli i doświadczył wiele ciężkich warunków. Jego główną praktyką w tamtym czasie był Tonglen (dawanie szczęścia innym w zamian za ich cierpienia). Mimo tego nie zachował żalu wobec swoich ciemiężycieli, ponieważ jego współczucie było niewyczerpane. W zamian jego wiara w Trzy Klejnoty stała się jeszcze silniejsza.

Kiedy rządowe obostrzenia stały się bardziej łagodne w latach 80, Tulku Thubsang Rinpoche w 1982 roku otrzymał pozwolenie by odbudować Klasztor Palyul. Ze wsparciem zarówno sponsorów jaki i rządu, Tulku Thubsang Rinpoche był w stanie odnowić Stupa terton Namcho Migyur Dorje i zaczął budowę nowego Pałacu Zangdok Palri (Świątynia Guru Padmasambhava).

W 1984 roku Tulku Thubsang Rinpoche udał się do Indii i pozostał w Klasztorze Namdroling przez rok i dwa miesiące. Następnie odwiedził Dilgo Khyentse Rinpoche i Chetral Sangye Dorje Rinpoche w Nepalu, przed swoim powrotem do Tybetu.

W 1986 roku, pod przewodnictwem Tulku Thubsang Rinpoche, który był doświadczonym Champon (Mistrz Tańca Vajra), została odprawiona uroczystość Tsa-Cham (Źródłowy Taniec Lama) po raz pierwszy, odkąd Klasztor Palyul Namgyal Jangchub Choling został odbudowany.

W 1987 roku, Tulku Thubsang Rinpoche odremontował budynek Shedra (Wyższa Szkoła Studiów Buddyjskich). Następnego roku, pracując razem z ponad trzydziestoma mnichami, budowa nowego Centrum Odosobnienia, z indywidualnymi pokojami dla uczestników, które mogło pomieścić czterdziestu mnichów przez trzy lata i trzy miesiące, została ukończone.

W 1994 roku, Shedra otrzymała status uniwersytetu i zmieniła nazwę na Instytut Wyższych Studiów Buddyjskich Ngagyur z dziewięcioletnim programem nauczania. Tulku Thubsang Rinpoche został pierwszym Dyrektorem Instytutu. Koszty budowy wielu nowych budynków dla Instytutu wraz z wszystkimi ubraniami, jedzeniem i zaspokojeniem podstawowych potrzeb uczniów, zostały pokryte przez J.Ś. Drubwang Pema Norbu Rinpoche. Dwieście uczniów zostało wpisanych w pierwszym roku.    

W 1998 roku, Tulku Thubsang Rinpoche założył szkołę stowarzyszoną z Instytutem by zapewnić darmową edukację zarówno dla dorosłych jak i dzieci, którzy potrzebują wsparcia.

Zdeterminowany by wskrzesić Buddhadharma w Tybecie, Tulku Thubsang Rinpoche rozpoczął w 1983 roku monumentalny projekt wytworzenia drewnianych matryc drukarskich dla pełnego cyklu tekstów Kama. Zajęło to dwadzieścia lat by wyryć 50 000 drewnianych matryc drukarskich, które składają się na ponad 110 tomów.

Po tym jak poświęcił swoje życie służbie całym sercem zachowaniu rodowodu Palyul Nyingma i przewodniczył intronizowaniu J.Ś. Karma Kuczen Rinpoche w 2000 roku i intronizowaniu J.Ś. Migyur Dechen Garwang Zilnon Dorji Rinpoche (reinkarnacja yangsi Penor Rinpoche) w 2014 roku, J.Ś. Tulku Thubsang Rinpoche przeszedł do mahaparinirvana 10 stycznia 2021 roku w jego resydencji w Chengdu w Chinach. Pozostał on przez trzy dni w thugdam (proces medytacyjny samadhi, wewnętrznego zaniknięcia pięciu elementów i świadomości z powrotem do Odwiecznego Światła). 

Jego kudung (święte ciało) zostało przeniesione do Klasztoru Palyul gdzie zostało przyjęte przez J.Ś. Kuchen Rinpoche, J.Ś. Yangsi Rinpoche i wyświęconą sangha. Kudung został umieszczony w relikwiarzu w głównej świątyni i puja Lamai Chodpa (Ofiarowanie Guru) i Praktyka Vajrasattva tradycji Minling były składane każdego dnia, przewodzone przez Kuchen Rinpoche, Yangsi Rinpoche, tulku, khenpo oraz mnichów i mniszki Klasztoru Palyul.

 

Kudung Jego Świątobliwości Thubten Palzang Rinpoche został skremowany 3 lutego 2021 roku w Klasztorze Palyul Namgyal Jangchub Choling. Puja w dniu kremacji były przewodzone przez J.Ś. Karma Kuchen Rinpoche i J.Ś. Migyur Dechen Garwang Zilnon Dorji Rinpoche; J.Ś. Namkhai Nyingpo Rinpoche z Yachen; J.Ś. Garwang Nyima Rinpoche z Dharthang; Tulku Jamyang Rinpoche z Kathog; Khang-Nang Tulku z Palyul. Zostało odprawionych pięć różnych puja jednocześnie w kierunku kudung, Vajrasattva od wschodu; Palchen Duepa od południa, Aksobhayaod zachodu; Oczyszczanie Niższych Rzeczywistości przez Pokojowe i Gniewne Bóstwa od zachodu; i Puja Ognia Najwyższej Siddhi po środku.

J.Ś. Drubwang Pema Norbu Rinpoche pewnego razu powiedział o J.Ś. Thubten Palzang Rinpoche, że spełnienia jakie obaj osiągnęli były jednym i tym samym bez żadnej różnicy. Żyjąca latarnia czystego postrzegania niesplamiona stronniczością, działalność Jego Świątobliwości Thubten Palzang Rinpoche były jak wielki ocean oświeconego współczucia dla dobra Buddhadharma i istot czujących, która będzie inspirować pokolenia wiernych przez nadchodzące lata.